نحن الشیعة الامامیة الاثنا عشریة أهل السنة حقاً دلینا علی صحة قولنا و ادعائنا إننا نتبع جمیع أوامر نبینا صلی الله علیه و آله و سلم و ننتهی بنواهیه ، فمن أوامره صلی الله علیه و آله و سلم قوله : أنا تارک فیکم الثقلین ، أولهما کتاب الله فیه الهدی و النور ، فخذوا بکتاب الله ، و استمسکوا به « فحث علی کتاب الله و رغَّب فیه » ثم قال : و أهل بیتی ، أذکرکم الله فی أهل بیتی ، أذکرکم الله فی أهل بیتی ، أذکرکم الله فی أهل بیتی ، « المصدر : صحیح مسلم جلد الثانی ص 238 ط مصر عام1290.» و فی حدیث آخرعنه صلی الله علیه و آله و سلم : أیها الناس أنی قد ترکت فیکم ما ان أخذتم به لن تضلوا ،کتاب الله و عترتی أهل بیتی.« المصدر : الجامع الصحیح –السنن للترمذی – ج 5 ص 662 ط بیروت دار احیا التراث العربی ، تحقیق ابراهیم عطوة » نحن نبدأ فی الوضوء بغسل الیدین من المرافق ، و ننتهی به الی رؤوس الأصابع ، لأنَّ المراد فی الآیه بیان تحدید موضع الغسل من الیدین و هو ما بین المرفق و رؤوس الأصابع لا أکثر من ذلک و لا أقلّ . و لیست «إلی » هنا بمعنی الإنتهاء حتی یجبَ الإبتداء برؤوس الأصابع و الإنتهاء إلی المرافق ، و اعتمادنا فی ذلک علی الأحادیث الواردة عن العترة الطّاهرة من أهل البیت علیهم السلام أئمَّتنا المعصومین فی بیانهم وضوءَ رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و أمیر المؤمنین علیه اسلام و أهل البیت أعرف بسنة جدّهم رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم من الأجانب و الأغیار.و نحن الشیعة الإمامیة نمسح علی أرجلنا فی الوضوء لقوله تعالی « وامسحوابرؤسکم و ارجلکم الی الکعبین – سورة المائدة ،آیة ستة - » و نعتقد بطلان الوضوء فی غیر هذه الصورة لمخالفته کتاب الله ، و إذا بطل الوضوء الذی هو شرط فی صحة الصلاة لقوله تعالی « یا ایها الذین آمنوا اذا قمتم الى الصلاة فاغسلوا وجوهکم و ایدیکم الى  المرافق وامسحوا برؤوسکم و ارجلکم الى الکعبین و..- سورة المائدة ،آیة ستة - » بطلت الصلاة لإنتفاء المشروط بإنتفاءشرطه ، و إذا بطلت الصلاة لم یقبل من السلم أی عمل یعمله لما ورد فی الحدیث الشریف : الصلاة عمود الدین ان قبلت قبل ما سواه ، وان ردّت ردّ ما سواها.

لطیفه : شخصى وضوء گرفت و پایش را مسح کشید. ناگهان متوجه شد یکى از مأموران خلیفه او را  نظاره مى کند. بلافاصله پایش را شست .
مأمور نزدیک آمد و سبب مسح اول و غسل دوم پا را پرسید؟
گفت : این از مسائل اختلافى بین خدا و ابو حنیفه است .
خداوند مى فرماید: وَامسَحُوا بِرُؤُسِکُم و اَرجُلِکُم .
ولى ابو حنیفه مى گوید: و اغسلوا ارجلکم .
چون احتیاط در جمع است . از ترس خدا مسح کردم و از ترس خلیفه شستم .