رسول اکرم (صلى الله  علیه و آله و سلم):
ان الله عزوجل لعن آکل الربا ومؤ کله و کاتبه وشاهدیه ؛⁽¹⁾
خداى عزوجل رباخوار و ربا دهنده و نویسنده و شاهد بر آن را لعنت کرده است .
امام صادق (علیه السلام):
درهم ربا اءعظم عند الله من سبعین زنیة بذات محرم فى بیت الله الحرام ؛⁽²⁾
یک درهم ربا نزد خداوند سنگین تر است از هفتاد بار زناکردن با محارم در خانه خدا.
امام باقر (علیه السلام)
انما حرم الله عزوجل الربا لئلا یذهب المعروف ؛⁽³⁾
خداى عزوجل ربا را حرام فرمود تا احسان کردن از بین نرود.
امام صادق (علیه السلام):
آکل الربا لایخرج من الدنیا حتى یتخبطه الشیطان ؛⁽⁴⁾
ربا خوار از دنیا نرود، تا آن که شیطان دیوانه اش کند(
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم(:
یا على ... لاتصادق آکل الربا فانه یبارز الله لان الله تعالى قال : (فان لم تفعلوا فاءذنوا بحرب من الله ورسوله )؛⁽⁵⁾
اى على : با رباخوار رفاقت نکن ، زیرا او با خداوند به مبارزه برخواسته ، چون خداى متعال مى فرماید: ((اگر دست از رباخوارى برنداشتید پس ‍ به خدا و رسولش اعلان جنگ دهید.
امام على (علیه السلام(:
معاشر الناس ، الفقه ثم المتجر، والله للربا فى هذه الامة اءخفى من دبیب النمل على الصفا؛⁽⁶⁾
اى مردم ! ابتدا احکام را یاد بگیرید، سپس تجارت کنید! به خدا قسم که ربا در میان این امت ناپیداتر از حرکت مورچه بر روى تخته سنگ است .
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم(
اءتیت لیلة اسرى بى على قوم بطونهم کالبیوت فیها الحیات ترى من خارج بطونهم فقلت : من هولاء یا جبرئیل ؟ قال : هولاء اءکلة الربا؛⁽⁷⁾
شبى که به معراج رفتم بر مردمى گذشتم که شکمهایشان چون خانه اى بود و در آنها مارهایى وجود داشت که از بیرون شمکهایشان دیده مى شد. پرسیدم : اى جبرائیل اینها کیستند؟ گفت : اینان رباخوارانند.
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
من اءکل الربا ملا الله عزوجل بطنه من نار جهنم بقدر ما اءکل ، وان اکتسب منه مالا لا یقبل الله تعالى منه شیئا من عمله ، ولم یزل فى لعنة الله والملائکة ما کان عنده منه قیراط (واحد)؛⁽⁸⁾
هر کس ربا بخورد خداوند عزوجل به اندازه ربایى که خورده شکمش را از آتش دوزخ پر کند و اگر از طریق ربا مالى به دست آورد، خداى تعالى هیچ عمل او را نپذیرد و تا زمانى که قیراطى (کمتر مقدار) از مال ربا نزدش باشد، پیوسته خداوند و فرشتگانش او را نفرین کنند.
امام صادق (علیه السلام):
انه او کان الربا حلالا لترک الناس التجارات وما یحتاجون الیه فحرم الله الربا لیفر الناس من الحرام الى الحلال و الى التجارات والى البیع والشراء فیبقى ذلک بینهم فى القرض ؛⁽⁹⁾
براستى ، اگر ربا حلال بود، مردم تجارت و تلاش براى معاش را رها مى کردند. به همین دلیل خداوند ربا را حرام کرد تا مردم از حرام به حلال و تجارت و خرید و فروش رو بیاورند و به یکدیگر قرض ‍ بدهند.
امام صادق (علیه السلام):
لما سئل عن قول الله عزوجل : (یمحق الله الربا ویربى الصدقات ) وقد اءرى من یاکل الربا یربو ماله ؟ -: فاءى محق اءمحق من درهم ربا یمحق الدین فان تاب منه ذهب ماله وافتقر؛⁽¹⁰⁾
مردى از امام صادق (علیه السلام) درباره آیه ((خداوند ربا را نابود مى کند و صدقات را افزایش مى دهد)) سئوال کرد و گفت : گاه کسى را مى بینم که ربا مى خورد و با این حال ثروتش زیاد مى شود؟ حضرت فرمودند: کدام نابودى ، نابود کننده تر از یک درهم ربا که دین را نابود مى کند. که اگر توبه هم کند ثروتش از دست مى رود و فقیر مى شود.

1- امالى صدوق ص 346. 2- نورالثقلین 1/295/1177. 3- وسائل الشیعه 12/425/10. 4- بحارالانوار 103/120/30. 5- میراث حدیث شیعه 2/46/189. 6- بحارالانوار 103/117/16. 7- کنزالعمال 4/107/9766.
8- ثواب الاعمال ص 285. 9- من لا یحضره الفقیه 3/567/4937. 10- تهذیب الاحکام 7/19/83