در لغت نامه دهخدا مىنویسد: گشتاسب بفرمود تا کبیسه کردند و فروردین آن روز آفتاب به اول سرطان گرفت (تیرماه) و جشن کرد و گفت: اینروز را نگاه دارید و نوروز کنید که سرطان طالع عمل است و بعضى گفتهاند اول کسى که رسم عیدى به نوروز و مهرگان داد فریدون بود. و در بعض تقاویم معمولى خودم دیدم که روز پنجم تیرماه مصادف فروردین فرس و نوروز عامه معرفى مىکند و نوروز خاصه شش روز بعد از عامه است که خاص درباریان بودهاست.
تنبیه: سال فرس قدیم دوازده ماه و هر روزى رااسمى بود و هر وقت اول سال بود متوجه باش همین جمله راکه در تقویم نقل کردم و نیز جمله دیگر که خواهد آمد دلالت دارد.
تنبیه دیگر: بیرونى در کتاب سابق الذکر راجع به کبائس مىنویسد: از زمان زرتشت کبیسه ایرانى 120 سال یکماه بود. به عمل مذهبى که یاد مىکند؛ کبیسه اول دو فروردین و دوم دو اردیبهشت و تا آبان ماه این جریان داشت، سپس به عهده تعویق ماند. برگشتیم به منقولات دهخدا و دکتر معین که همه آنها را مرحوم علامه مجلسى در 14 بحار به نام سماء و العالم با مزایاى بسیار نقل مىکند در دوره ساسانیان (که هنگام ظهور اسلام بود). موسم این جشن باگردش سال تغییر مىگردد و در آغاز فروردین هر سال نبود (او سال را مانند حال حاضر از اعتدال ربیعى شروع کرده و نام آن را به اسم فروردین یاد مىکند. مانند طبرى و ابن اثیر که خواهد آمد)، بلکه مانند عید فطر واضحى در گردش بود. مبدأ جلوس یزدگرد واپسین ساسانى که روز نوروز است (و همه ساسانیان روز نوروز تاجگذارى مىکردند). مصادف شانزدهم حزیران تقریباً اوائل تابستان بود، پس از آن هر چهار سال یک روز این جشن عقبتر ماند به واسطه عدم اجرای عمل کبیسه و در حدود 392 هجرى قمرى جشن به اول حمل رسید و در 467 نوروز به بیست و سوم برج حوت افتاد. 17 روز مانده به پایان زمستان (یابه نقل دیگر در 471 بود و 19 روز از زمستان باقى بود) رودکى درباره نوروز گوید:
(سپر به معنى گل همیشه بهار است. به قول بعضى اهل ادب) در این وقت به دستور جلال الدین ملکشاه سلجوقى علماء بخوم که از آن جمله حکیم عمر خیام است سال را اول بهار مقارن تحویل آفتاب به برج حمل قرار داد و به نوروز جلالى مشهور شد تاریخ طبرى گوید: متوکل، نوروز را 28 اردى و هشت ماه قرار داد مطابق 17 حزیر ان و رسم آب پاشى به یکدیگر و آتش افروختن که سنت باستان بود منع کرد.دوم آنکه در زمان اردشیر هم به گمان شاعر نوروز ثابت بوده در 28 اردى و هشت و در کامل ابن اثیر هم همینطور است باتبدیل لفظ به اردیبهشت مطابق 11 ربیع الاول 245
